“Mensen met lepra raken hun mens-zijn kwijt. Dat grijpt me aan”

“Toen ik zo’n 40 jaar geleden ging studeren, was het aantal mensen met lepra nog veel groter dan nu. In lijn met de tijdgeest en met mijn wens iets voor de mensen in arme landen te betekenen, koos ik voor de opleiding Ontwikkelingseconomie. Mijn stageonderzoek onder boerengezinnen deed ik in Indonesië. Daar maakte ik voor het eerst kennis met de enorme impact van armoede en ziekte, het verdriet, de pijn, de gevolgen voor hele families.

Bij weinig aandoeningen zijn de gevolgen zo zichtbaar én langdurig als bij lepra

Bij weinig aandoeningen zijn die gevolgen zo zichtbaar én langdurig als bij lepra. Hoe schrijnend is het dat je om je handicap door je gemeenschap gemeden wordt? Maar ook, dat als je genezen verklaard bent, de mensen nog steeds met een boog om je heen lopen? Mensen met lepra raken hun mens-zijn kwijt. Dat grijpt me aan.

Daarom zet ik me met mijn collega’s dagelijks in voor het opsporen en behandelen van leprapatiënten, het voorkomen van handicaps, en het bevorderen van participatie en inclusie van mensen met een beperking in de samenleving.

Ons ideaal is om lepra nu voor eens en altijd uit te roeien

Ons ideaal is om lepra nu voor eens en altijd uit te roeien. Het spreekt voor zich dat we ons werk niet zouden kunnen doen zonder de steun die we van talloze organisaties en donateurs ontvangen. We zijn hen ontzettend dankbaar, want samen zetten we elke dag een stap naar een wereld zonder lepra.”

Schrijf u in voor de e-mailnieuwsbrief of volg ons op social media.

Deel: