Nepal

“Ik help nu zelf patiënten”

Met hulp van de Leprastichting startte ik een zelfzorggroep. In de groep bespreken we onze problemen met elkaar. We maken toch ongeveer hetzelfde mee: angst om niet meer goed voor je gezin te kunnen zorgen of zelfs te worden verstoten. En we stimuleren elkaar om goed voor onze wonden te zorgen om zo handicaps te voorkomen. De groep heeft mij enorm geholpen om weer zelfvertrouwen te krijgen.

Gopal maakt het Namaste gebaar om te groeten
Gopal heeft wonden aan zijn voeten

De zelfzorggroep heeft mij enorm geholpen om weer zelfvertrouwen te krijgen

Ik was 23 en pas getrouwd toen ik mij realiseerde dat het vreemde gevoel in mijn spieren niet vanzelf over zou gaan. Ik ging naar de gezondheidspost in de buurt, waar ze me vertelden dat ik lepra had. Daarna kreeg ik medicijnen toegeworpen. Vanuit een raam. Op dat moment besefte ik dat ik iets vreselijks had. Wat zou mijn vrouw ervan vinden? We waren net getrouwd! Om haar geen pijn te doen, besloot ik niemand iets te vertellen.

Gopal samen met zijn vrouw bij de waterpomp
Om zijn vrouw geen pijn te doen, vertelde Gopal haar eerst niet dat hij lepra had.

Twee jaar lang slikte ik medicijnen. Mijn moeder was eigenlijk de enige die me steunde – misschien omdat mijn vader ook lepra had -, maar zij overleed in die tijd. Familieleden wilden niet meer met mij eten en met mijn been ging het steeds slechter. Een jaar lang sleepte ik het achter me aan.

Inmiddels is er veel veranderd. Ik ben genezen. En door een succesvolle operatie aan mijn been is bijna niet te zien dat hij lepra heeft gehad. Maar ik ben de kracht in zijn handen kwijt, die nodig is om op het land te werken.

Gopal in het veld
Gopal is genezen en aan zijn been geopereerd. Maar de kracht in zijn handen is hij voorgoed kwijt.

Via de Leprastichting volgde ik verschillende trainingen. Ik leerde krukjes van bamboe maken en werkte aan mijn zelfvertrouwen. Door de training ontdekte ik dat de ziekte misschien toch niet onoverkomelijk is. Eén voor één vertelde ik het mijn familieleden en dorpsgenoten. Ik heb zelfs posters opgehangen in de buurt om mensen te informeren over lepra. Ook de actieve betrokkenheid bij de zelfzorggroep doet mij goed

Gopal loopt met zijn kinderen door de rijstvelden
Gopal heeft zijn dochter achterop de fiets

Ik heb posters opgehangen in de buurt om mensen te informeren over lepra

Op het land werken – wat ik vroeg deed – lukt bijna niet meer. Ik wil wel, maar ik kan het gereedschap niet meer stevig vasthouden. Dus ik verkoop krukjes en help soms in de bouw. Het is hard werken, maar ik vertrouw erop dat ik mijn kinderen zo een betere toekomst kan geven.

Gopal maakt krukjes van bamboe
Gopal leerde krukjes van bamboe maken om zijn kinderen zo een betere toekomst te geven.
Place holder video Gopal
Accepteer marketing-cookies om deze video te bekijken.
Klik hier om marketing-cookies te accepteren

Schrijf u in voor de e-mailnieuwsbrief of volg ons op social media.

Deel: